Korzystając z tej witryny, zgadzasz się na korzystanie z plików cookie. Możesz zmienić ustawienia dotyczące plików cookie w dowolnym momencie, a także dowiedzieć się więcej na ich temat
Akceptuj Czytaj więcej

Stołówka Pracowników Huty im. Lenina

Legenda
Nowa Huta
Architekt:

Olgierd Krajewski

Lata budowy:

1965–1969

Funkcja:

Pozostałe

Adres:

os. Złota Jesień 13

bez barier architektonicznych

Informacje o obiekcie

Budynek usługowy „Złota Jesień” przy dzisiejszej ul. Obrońców Krzyża pierwotnie zaplanowany został jako stołówka budowniczych Huty im. Lenina. Zaprojektowany w latach 1965–1966 przez zespół pod kierunkiem Olgierda Krajewskiego, realizowany był aż do roku 1969. Budynek stanął na osiedlu hoteli robotniczych budowniczych Huty im. Lenina „Złota Jesień”. Projekt budynku zakładał zgrupowanie w jednym obiekcie wielu punktów usługowych m.in. stołówki, pomieszczeń handlowych i rzemieślniczych, biblioteki, przychodni lekarskiej, urzędu pocztowego, posterunku Milicji Obywatelskiej, garaży, pralni. Na kształt budynku wpłynęła wydzielona dużo wcześniej podłużna parcela, która była powoli zabudowywana. Mankamentem lokalizacji była różnica poziomów terenu.

Budynek składał się z podłużnego pawilonu o długości ok. 175 metrów podzielonego na mniejsze pomieszczenia oraz z dostawionego do niego zespołu dwóch dużych pomieszczeń opartych na rzucie dwóch trójkątów połączonych od frontu podłużnym budyniem holu. Problemy związane z działką architekt wykorzystał na korzyść architektury ośrodka usługowego. Całe założenie poddaje się nachyleniu terenu, co przy stworzeniu elewacji z dwóch ostrokątnych trójkątów oraz jej przeszkleniu przydaje formie zespołu dynamizmu. Konstrukcja budynku wykonana została metodą tradycyjną murowo-szkieletową. Do przekrycia hal użyto dźwigarów strunobetonowych oraz płyt panwiowych. Tylko nieliczne elementy wykonano z betonu lanego na mokro. Dzięki „szklanym ścianom” budynek optycznie zyskał na lekkości, wnętrza były doświetlone i otwierały widoki na otaczające budynek drzewa. W 1968 roku budynek otrzymał tytuł „Wicemistera Krakowa”.

Opracowanie:

Magdalena Smaga

Wybrane trasy

Trasa

Poza głównymi trasami

Informacje:
Czytaj

W XX wieku miał miejsce dynamiczny rozwój Krakowa, którego ślady pod postacią wyjątkowych dzieł architektury odnajdziemy na ternie całego miasta. Spacerując po często odległych dzielnicach możemy dotrzeć do wielu wybitnych budowli z okresu międzywojennego oraz z czasów przyspieszonej ekspansji miasta po 1945 roku.

Trasa

Krowodrza

Informacje:
Czytaj

W okresie międzywojennym dawną podkrakowską wieś Krowodrza wypełniły luksusowe kamienice i wille. Osią nowego założenia była Aleja Juliusza Słowackiego, a sercem ozdobiony monumentalnymi nowoczesnymi budynkami Plac Inwalidów. Spacer pokazuje najciekawsze przykłady budownictwa mieszkaniowego tego okresu.

Trasa

Stare Miasto

Informacje:
Czytaj

Krakowskie Stare Miasto rzadko kojarzone jest z modernizmem. Tymczasem po wielkim pożarze miasta w 1850 roku średniowieczny rdzeń Krakowa przeszedł radykalną wymianę zabudowy, którą kontynuowano w okresie międzywojennym. W centrum miasta wznoszono wówczas luksusowe kamienice, a w jego bezpośrednim sąsiedztwie wielkie budynki publiczne, siedziby banków i instytucji państwowych.

Organizator
Inicjatorzy
Wsparcie
Projekt współfinansowany ze środków Miasta Krakowa
Partnerzy